Pet Shop Boys: zawsze szukając nowego undergroundu
Brytyjski duet Pet Shop Boys powraca z nowym albumem "Nonetheless" już 26-go kwietnia '24, a 3-go lipca zagrają na warszawskim Torwarze. Posłuchajmy najnowszych singli zespołu, przyglądając się jednocześnie jego niebagatelnej roli w światowej kulturze klubowej.
Debiutancki LP „Please” uczynił z Pet Shop Boys bohaterów ambitnego elektro-popu.
W 1986 roku singiel „West End Girls” był taneczną brytyjską odpowiedzią na amerykański hymn rapowy „Rapper’s Delight” Sugarhill Gang. Ta płyta ukazywała się dwukrotnie – m.in. w wersji z legendarnym producentem muzyki Hi-NRG z NYC – Bobbym Orlando.
Polskie radiostacje od lat pomijają ich aktualne wydawnictwa
Na temat muzyki Pet Shop Boys oraz wielowymiarowych – osadzonych w literaturze, filozofii i polityce tekstów wokalisty – odbywają się na świecie uniwersyteckie seminaria naukowe, powstają literackie eseje (w Polsce publikował je Eryk Ostrowski). Tymczasem polskie radiostacje od lat pomijają ich aktualne single i albumy, eksplorując w kółko przeboje z pierwszej fazy działalności duetu. Zupełnie niesłusznie.
Zawsze szukając nowego undergroundu
Neil Tennant i Chris Lowe zawsze doskonale orientują się w najnowszych trendach muzyki elektronicznej i regularnie chadzają do najlepszych klubów – od Berghain po Fabric. W wywiadzie dla niemieckiego magazynu „Groove” Chris powiedział kiedyś:
Clubbing nie jest kwestią wieku. Jestem niczym Disco Sally – umrę kiedyś na parkiecie.
I tak jest w istocie – duet zawsze hołduje najlepszym brzmieniom klubowym szukając swojego miejsca pomiędzy listami przebojów a remiksami na winylowych maxi-singlach.
Wśród ich remikserów – a tym samym i przyjaciół duetu są takie postaci jak Danny Tenaglia, David Morales, DJ Hell, Gui Boratto czy Carl Craig. Czy musimy dodawać, że są oni również wielbicielami muzyki Pet Shop Boys?
Tradycja – remix-albumy
W roku 1986 pojawił się na rynku jeden z pierwszych remix-albumów – „Disco”, który zawierał zmienione, rozszerzone wersje nagrań z debiutu. Od tego czasu, co parę lat PSB wydają kolejne albumy z tanecznymi reinterpretacjami swoich piosenek. A album „Yes” zawierał dodatkowy krążek z dub miksami.
W 3 lata później, tuż po brytyjskim „Lecie Miłości” symbolizującym triumfalny początek kultury ecstasy i nurtu acid-house, wydali Introspective, na którym słychać było echa brzmień Chicago-house.
Na płycie znalazł się zresztą cover piosenki „It’s Alright” amerykańskiego zespołu Sterling Void, który to utwór Pet Shop Boys znaleźli wcześniej na składance „Acid Trax: The House Sound of Chicago” i uznali, że doskonale pasuje do ich brzmienia i przesłania. W tym czasie współpracowali również z ojcem chrzestnym house music – Frankie Knuckles’em.
Melancholia na parkiecie
Nagrywając jeden z najważniejszych swoich albumów – Behaviour – będący tak typowym dla Pet Shop Boys przykładem melancholii na parkiecie – Chris nudził się i niecierpliwił.
On przesiadywał za stołem mikserskim w Monachium, tymczasem w Wielkiej Brytanii trwała w najlepsze gorączka rave – jeden z najciekawszych momentów kultury angielskiej – nie tylko tanecznej! On już chciał bukować lot do Londynu, by uczestniczyć w nielegalnych rave-parties.
Zresztą w kilka tygodni później, Lowe pracował już wspólnie z bohaterami sceny UK Hardcore i rave – Altern-8 nad remiksem i stroną B singla pt. „Music For Boys”.
Pet Shop Boys i wielcy remikserzy
Lata 90. to wciąż wielka popularność duetu i ukazanie się genialnego, szalenie popularnego albumu „Very”, z którego pochodził m.in. wielki hit europejski „Go West”.
PSB nie byliby jednak sobą, gdyby mieli pokazać tylko swoją twarz z pop-music. Do płyty dołączyli dodatkowy mini album instrumentalny „Relentless”, a single z płyty podstawowej remiksowali m.in. MK, Rollo i Kevin Saunderson.
Na kolejnych singlach i albumach z cyklu „Disco” część 2, 3 i 4 muzykę Pet Shop Boys przerabiali kolejni uznani DJ-e i producenci – DJ Hell, Junior Vasquez, Danny Tenaglia, Felix Da Housecat, Radio Slave, David Morales czy Tiga.
Pomijając kwestię remiksowania, Morales był również producentem oryginalnej (albumowej i radiowej wersji) innego wielkiego hitu: „New York City Boy”.
Współpraca producencka ze Stuartem Price’em
W 3 lata po niezwykle udanym i bardzo tanecznym albumie „Electric” (typowany do tytułu albumu roku 2013) ukazuje się „Super” – kolejna wspólna produkcja ze Stuartem Price’em (nagrywał m.in. dla Madonny, Seala, The Killers), gdzie mamy znacznie więcej brzmieniowych wycieczek do najwcześniejszych dokonań duetu i mniej szukania inspiracji na parkietach Berghain czy Printworks. Wracamy m.in. do czasów nowojorskiego Hi-NRG.
Na obu płytach duet dostarczył nam wówczas dawkę klasycznego brzmienia w stylu Pet Shop Boys: od singlowego „Inner Sanctum”, które zabiera nas w czasy trance lat 90-tych i swobodnie nawiązuje do klasyka „ The Age Of Love”, aż po znakomite „Burn”, gdzie klawisze brzmią jak… ekstatyczne italo-disco. We’re gonna burn this disco down, before the morning comes.
Przedostatnia regularna płyta duetu ( prócz dwóch kompilacji z największymi przebojami) to “Hotspot”.
Tymczasem 26.04.2024 ukaże się najnowszy album duetu “Nonetheless”, który zapowiadają single “Loneliness” oraz “Dancing Star” – ta piosenka nawiązuje do historii tancerza baletowego – Rudolfa Nureyeva, któremu udało się zbiec ze Związku Radzieckiego i zrobić światową karierę. Na płycie również remix Solomuna i Superchambo.
Nowy album wyprodukował James Ford (producent płyt Gorillaz, Depeche Mode, Simian Mobile Disco) .
Brytyjski duet pojawi się ponownie w Polsce 3-go lipca 2024, by zagrać na stołecznym Torwarze.
Published April 09, 2024. Words by Artur Wojtczak, photos by arch. PSB.